زیر درخت انجیر
زیر درخت انجیر
سکوتی نرم نفس میکشد،
برگها
مانند دستهای روشنِ دعا
در باد تکان میخورند.
بودا
چشمان خویش را بسته است،
اما جهان
در نگاه او
گشودهتر از همیشه میدرخشد.
میوههای رسیده
از شاخه فرو میچکند،
و هر دانه شیرین
یادآور است
که رهایی
از دلِ همین لحظه میروید.